Konopie były chętnie stosowane w celach medycznych już w starożytnych Chinach – za panowania cesarza Fu Hsi, około 2900 lat p.n.e. Chińscy medycy wysoko je cenili za wszechstronne działanie, uważali, że jako jedna z niewielu roślin zawiera zarówno energię Yin i Yang, których harmonia w ludzkim ciele warunkuje zdrowie.
Krótka historia konopi
„Historia stosowania konopi w celach medycznych ma ponad 5000 lat, co sprawa, że jest to najstarsza roślina lecznicza.”
(ElSohly 2002)
Inne wzmianki pochodzą z terenów Mezopotami i Asyrii, a także starożytnej Grecji, gdzie były wykorzystywane w leczeniu bólu, stanów zapalnych, depresji, braku apetytu.
Nowożytna medycyna poznała konopie około roku 1840 dzięki dr. Williamowi O’Shaughnessy’emu, który służył w Indiach jako chirurg wojskowy. Sprowadził je do Wielkiej Brytanii, gdzie szybko zdobyły popularność, jako lek na skurcze mięśni, epilepsję, reumatyzm, bezsenność, nerwice, ból, bolesne miesiączkowanie. Plotka głosi, że nawet królowa Wiktoria stosowała marihuanę z powodu niesamowicie bolesnych miesiączek.
Marihuana była w kolejnych dziesięcioleciach z powodzeniem i powszechnie stosowana zachodniej medycynie aż do lat 40’ XX wieku kiedy z powodów politycznych uznana została za groźny narkotyk i wykreślona z międzynarodowej listy leków.
