16 lis Badanie wykazało przydatność CBG w zwalczaniu MRSA (bakteria gronkowca)
Badanie wykazało przydatność CBG w zwalczaniu MRSA (bakteria gronkowca)
MRSA to oporna na antybiotyki bakteria gronkowca, która w samym 2017 roku spowodowała w Stanach Zjednoczonych prawie 20,000 zgonów.
Naukowcy z McMaster University w Kanadzie opublikowali niedawno artykuł opisujący, jak kannabigerol, powszechny kannabinoid znany jako CBG, zabija różne szczepy MRSA, opornej na antybiotyki bakterii gronkowca. Naukowcy pod kierownictwem Erica D. Browna, wychodząc poza płytkę Petriego, poszli dalej niż ich poprzednicy i testowali CBD na gryzoniach. Wyniki ich badań mogą być pierwszym krokiem ku uczynienia z CBG najnowszego antybiotyku na rynku.
MRSA: poważny problem w szpitalach
MRSA to dobrze znany problem w szpitalach na całym świecie. Jedna na trzy osoby „nosi” w nosie bakterie gronkowca — Staphylococcus aureus. S. aureus jest bardzo powszechną bakterią, która pozostaje nieszkodliwa, chyba że dostanie się do otwartej rany. W takim przypadku może czasami spowodować nawet śmiertelną infekcję.
Większość infekcji gronkowcem jest skutecznie leczona antybiotykami. Jednak z biegiem lat prawdziwym zagrożeniem stała się oporna na antybiotyki forma gronkowca, znana jako MRSA (odporny na metycylinę Staphylococcus aureus).
Około 5 na 100 osób jest nosicielami MRSA. I chociaż infekcje MRSA są na ogół łagodne, gdy stają się trudne do wyleczenia, mogą stać się również śmiertelne. Jest to stwierdzenie szczególnie prawdziwe w przypadkach, w których MRSA dostało się do organizmu osoby, która ma już osłabiony układ odpornościowy, w szczególności osoby z osłabionym układem odpornościowym przebywającej w szpitalu.
MRSA skutkuje najczęściej infekcją skóry i tkanek miękkich. Może powodować czerwone, wypełnione ropą guzki i rany, lub ropiejące rany, które powoli zabijają tkankę, na której żyją bakterie.
Kiedy MRSA dostanie się do wnętrza organizmu, sprawy stają się naprawdę poważne. By opisać skutki wywołane przez takie infekcje, określenie „zapalenie martwicze” jest wtedy używane na zaskakująco dużą liczbę sposobów. MRSA może niszczyć kości, dziurawić płuca i powodować śmiertelne infekcje krwi i serca. Lekarze na całym świecie desperacko szukają sposobów, które mogłyby powstrzymać taki przebieg zakażenia. Niestety bardzo ciężko o nowe antybiotyki. Ostatni nowatorski antybiotyk został opracowany ponad 30 lat temu.
Konopie jako środek przeciwbakteryjny
Naukowcy od dziesięcioleci wiedzą o właściwościach antybakteryjnych konopi. Dawno temu nie wiedziano tylko które konkretnie związki odpowiedzialne są za obserwowane efekty. Ostatnie badania zaczęły jednak dokładniej wyjaśniać, które kannabinoidy są skuteczne przeciwko którym bakteriom.
Zespół McMaster University przetestował 18 kannabinoidów przeciwko najczęstszym szczepom MRSA i odkrył, że prawie wszystkie z nich wykazywały pewną skuteczność przeciwko tym bakteriom.
Co ciekawe, 11-OH-THC, związek Δ9-THC, który rozkłada się po zjedzeniu, wcale nie był skuteczny w zabijaniu wirusa. Mogłoby to wyeliminować jadalne terapie THC z przyszłych badań antybakteryjnych.
Najskuteczniejszych było siedem kannabinoidów, w tym CBG, CBD, CBN, CBCA, Δ9-THC i Δ8-THC. Wszystkie zabiły bakterie w stężeniach wystarczająco niskich, aby uzasadnić dalsze badania, przy czym CBG wykazało skuteczność w szczególnie niskich stężeniach.
Umiejętność CBG zabijania MRSA
Jednym z powodów, dla których tak trudno jest leczyć MRSA, jest biofilm, który komórki bakteryjne rozwijają w celu swojej ochrony.
Biofilm jest jak zbroja bakterii. CBG nie tylko pomaga zapobiegać tworzeniu się zbroi, ale także może ją usunąć. Może dlatego jest skuteczny w zabijaniu MRSA w stosunkowo niskich stężeniach.
Ale czy CBG zrobi to samo z komórkami krwi? Byłoby to oznaką toksyczności tego związku i sygnałem do wstrzymania dalszych badań. Naukowcy wystawili więc ludzkie czerwone krwinki na działanie CBG, ale komórki pozostały całe i zdrowe. Wygląda więc na to, że CBG może „zedrzeć zbroję” MRSA, pozostawiając komórki naszej krwi nietknięte.
Radzenie sobie z formami „persisters” (komórkami przetrwałymi)
Głównym problemem z potencjalnymi antybiotykami są „sztuczki”, jakie bakterie stosują, aby zmniejszyć skuteczność antybiotyków. Pierwsza z nich obejmuje uśpione komórki bakteryjne zwane komórkami przetrwałymi. Komórki przetrwałe są głęboko odporne na antybiotyki i mogą reaktywować się po zniknięciu antybiotyku, ponownie infekując żywiciela. Na płytce Petriego CBG zabiło wszystkie komórki uporczywe w ciągu 30 minut.
Innym kłopotliwym sposobem, w jaki bakterie radzą sobie z antybiotykami, jest szybko mutująca obrona przeciwko konkretnym lekom. W ten sposób stosunkowo nieszkodliwe bakterie, takie jak gronkowiec, wyewoluowały w śmiertelne MRSA.
Naukowcy stworzyli modele, aby sprawdzić, jak szybko MRSA przystosuje się do CBG. I tak się w ogóle nie stało. CBG pozostawało skuteczne w stosunku do MRSA nawet wtedy, gdy naukowcy próbowali dodatkowo nakłonić bakterie do zmutowania opornego szczepu. Ten rodzaj podatności jest niezbędny do opracowania antybiotyku, który będzie działał długoterminowo.
Leczenie MRSA u ludzi
Jak daleko jesteśmy od używania CBG do leczenia MRSA u ludzi? Gdy tylko CBG wykazało skuteczność na płytce Petriego, następnym krokiem w ewolucji leku było jego przetestowanie na zwierzętach. I dokładnie to zrobili badacze McMaster University. Leczyli myszy za pomocą CBG i odkryli, że zmniejsza on obciążenie bakteryjne zwierząt o około połowę.
Najskuteczniejsza dawka zabijająca bakterie wynosiła 100 mg/kg wstrzykniętego CBG. Daje to całkiem solidną dawkę, jeśli odnieść to do wagi człowieka. 100 mg/kg to około 7 g czystego CBG dla człowieka ważącego 70 kg. To nie tylko mocarna dawka – przede wszystkim, co do zasady, nie wstrzykujemy ludziom kannabinoidów. Dotychczasowo, dla celów medycznych, kannabinoidy podawano doustnie, na śluzówkę jamy ustnej lub donosowo. Powyższe stanowi więc problem, którym należałoby się zająć w kolejnych badaniach.
Równoważenie skuteczności z bezpieczeństwem
Chociaż „antybiotyki są powszechnie podawane w znacznie wyższych dawkach niż inne leki i zazwyczaj są dozowane w celu uzyskania znacznie wyższych poziomów w organizmie niż większość innych leków”, kierownik zespołu badaczy Eric D. Brown twierdzi, że „potrzeba wysokiej dawki antybiotyku w celu osiągnięcia skuteczności jest często sprzeczna z konkurującą potrzebą bezpieczeństwa i tolerancji. I rzeczywiście, jest to jeden z powodów tak wielu niepowodzeń w odkrywaniu i opracowywaniu antybiotyków. Trudno jest osiągnąć zarówno skuteczność, jak i tolerancję. To, dlatego MRSA pozostaje takim problemem w praktyce klinicznej”.
